 |
| Prof.Dr. Osman Ürper |
En sevilen mevsim hangisidir acaba, benim için Sonbahar.
İlkbaharı, yazı, kışı sevmez mi insan, hepsi doğanın ayrı bir mucizesi elbette. Her mevsimin ayrı güzelliği ve insana verdiği enerjisi vardır ama sonbahar başka...
Bir mevsim, ancak bu kadar farklı duyguyu bir arada yaşatır insana. Kimi zaman aşkı, huzuru, sessizliği, dinginliği. Kimi zaman hüznü, ayrılıkları, yalnızlığı...
Bazen
başlangıçları, bazen bitişleri.
Aslında
bir bitiş değil, yepyeni bir hayatın başlangıcıdır.
Sonbahar hüzün mevsimidir derler. Sevinci de beraberinde barındırır hüzün. Yaprakların dökülmesidir belki hüznü çağrıştıran. Ama yaprakların yenilenme zamanı gelmiştir. İşte bu yüzden, hüzünlenmem ben Sonbaharda. Yenilenmenin başlaması için, üzerimizdeki yüklerin gitmesi gerekir. Tıpkı, yorgun yaprakların, yenilenebilmesi için, ağacı terk ettiği gibi. Çünkü, dökülen her yaprak yeni bir başlangıçtır. Yağmurlar başlayınca tarif edilemez bir huzur dolar kalbe. Yağmurlu bir sonbahar sabahında parkta yürürken, yağmur damlalarının yapraklar üzerindeki çıtırtısını, kuşların melodik ötüşlerini, rüzgarın hafif esintisini dinlemek, ağaçların renklerinin sarıdan kırmızıya dönüşen rengarenk manzarayı izlemek, zihni sakinleştirmenin en güzel yoludur.
En güzel şiirler sonbahara yazılmıştır. Aşk filmleri sonbahara daha çok yakışır...
O kadar sarışın ve o kadar alev ki rengi, sırf bunun için bile sevebilir insan sonbahar mevsimini.
Fotoğraf
: Prof.Dr. Osman Ürper
Yazı
: Fatma Şanlı
