Dora Günel |
BENİ KİM DİNLER
Yıllarım bu kanunu çalmakla geçti.
Konservatuar eğitimiyle başlayan meslek aşkım sayesinde, uzun geceler boyunca kanunumu hep mutlu ve keyifle çaldım. Program bitip, sahneden inince çok yorulduğumu anlar ve bir an önce kendimi yatağa atmak isterdim. Ancak, evin yolu tıpkı gece gibi uzadıkça uzardı.
Kimlere çalmadım ki; en büyük gazinolarda, en ünlü assolistlere, en güzel besteleri çalarak geçti gençliğim. Meşk içinde geçen yılların sonunda, kanunum ve ben yalnız kaldık. Arada, arayıp hal hatır soranlar oluyor, ancak, gel bu gece meşk edelim, çalalım, söyleyelim diyen olmuyordu.
İç sesimin artık beni kim dinler diyen zamanlarımda, bir akşamüstü ortanca torunum çıkageldi. Sarılıp, kucaklaşıp, hoş sohbet sonrası torunum, “Dedecim ben seni ve kanununu çok özledim. Lütfen bana çalar mısın?” deyince çok mutlu oldum.
Torunumdan önce bir söz aldım.
Güzel bir çay koyacak, sonra da, bana
daha sık gelecek ve beni hep dinleyecek.
Artık beni kim dinler
diye mırıldanan iç sesimi susturacak...
Fotoğraf : Dora Günel
Öykü : Ayşe Sönmez / 10.11.2023 -
Datça
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka konuyla ilgili olmasına özen gösteriniz.
2. İsim ve Soy ismi yazmayı unutmayınız.
3. Konuyla ilgili olmayan sorularınız için lütfen iletişim formunu kullanınız.
© Onanafod Blogunda yayınlanan tüm fotoğraf ve yazıların telif hakları, Onanafod blogu sanal yayını, tanıtımı, kitapları dışında fotoğrafçıya ve yazara aittir.