YALNIZLIĞIM!
“Yalnız kaya” ne kadar yalnızsa, ben de o kadar yalnızım.
Kendinle sohbet et der gibi bana. Ben kıyıdayım ama sen derinlere dal. Ben, bu yalnızlıktaki ağırlığımla yerimden kımıldayamıyorum, ama sen kendi sohbetinin derinliklerindeki ağırlığını hissetme. Bakma bana, beni dinleyen de yok, bana laf atan da yok, halimi hatırımı soran, hiç yok.
Sana diyorum ama ben de kendimle sohbet ediyorum. Şimdi sonbahar, hüzün zamanı, denizin rengi bu yüzden gri, kıyının rengi de gri! Ben, zaten griyim….
Oysaki ilkbahar da benim için hüzün zamanı, çünkü aynı renkteyim. Çünkü yalnızım. Ama sen yalnız olma. Deniz kıyısında dolaşırken bana bak ve beni hatırla, griyi terk et. Yalnızlığımı hatırla ve yalnız olma benim gibi.
Denizin dalgalarından bir ritim oluştur ve bu senin besten olsun. Çal çalabildiğin kadar. Çünkü o senin ritmin, senin besten, ruhunun ritmi yalnızlığına izin vermesin.
Benimle sohbet et demeyi de çok isterim ama konu yalnızlık olmasın. Terk et griyi, terk et sonbaharı ve tüm hüzünleri…. Demem o ki terk et yalnızlığı….
Fotoğraf : Bülent ÖzgörenYazı : Ayşe Sönmez / 03.09.2023 Datça / Palamutbükü
Yorum yaparken:1. Yaptığınız yorumun, mutlaka konuyla ilgili olmasına özen gösteriniz.2. İsim ve Soy ismi yazmayı unutmayınız.3. Konuyla ilgili olmayan sorularınız için lütfen iletişim formunu kullanınız.© Onanafod Blogunda yayınlanan tüm fotoğraf ve yazıların telif hakları, Onanafod blogu sanal yayını, tanıtımı, kitapları dışında fotoğrafçıya ve yazara aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka konuyla ilgili olmasına özen gösteriniz.
2. İsim ve Soy ismi yazmayı unutmayınız.
3. Konuyla ilgili olmayan sorularınız için lütfen iletişim formunu kullanınız.
© Onanafod Blogunda yayınlanan tüm fotoğraf ve yazıların telif hakları, Onanafod blogu sanal yayını, tanıtımı, kitapları dışında fotoğrafçıya ve yazara aittir.