Ersin Alok / Haluk Perk Vakfı Ersin Alok Arşivi - Erdal Gömceli - Dağlar

Ersin Alok - Haluk Perk Vakfı Ersin Alok Arşivi

 DAĞLAR

- Ey dağlar, söyle bana, neden beni çekersin? Neden sana bu kadar tutkunum? Neden beni bu kadar etkilersin?

- Ben, başı dumanlı, karlı bir dağım. Gücün ve ihtişamın sembolüyüm. İnsanların kibrini kırar, aslında ne kadar küçük olduklarını hatırlatırım. Seni mütevazı bir kişi olarak olgunlaştırırım. Sen farkında değilsin ama aslında sen bana doğru yürümüyorsun. Kendi içine doğru yürüyüştesin. İç huzurunu bende buluyorsun.

- Neden doyamıyorum sana? Her fırsatta özlüyorum seni?

- Sen bana geldiğinde; sana huzurun ve sonsuz mutluluğun sırlarını öğretiyorum. İçindeki olumsuzlukları siliyorum. Benimle baş başa kaldığında, tüm dertlerini, tasalarını geride bıraktırıyorum sana. Sadece bana odaklanmanı başka hiçbir şey düşünmemeni sağlıyorum. Zihnini bulanıklaştıran her şeyden arındırıyorum seni. Güvende olmanın, aslında kendine güvenmek olduğunu, bilginin önemini anlatıyorum sana. Ruhun dingin bir şekilde gönderiyorum seni dünyanın karmaşasına. Döndüğünde bir müddet sonra, hayatı daha dolu yaşamak yerine, günlük telaşın içinde buluyorsun kendini. Benimle yaşadığın huzurlu günlere özlem duyuyorsun. Aslında, sadece sen değil, bütün organların da özlüyor beni. Fiziksel olarak da güç veriyorum sana. Benim ovalarımı, nehirlerimi, yamaçlarımı aşarken yaptığın hareketler, zindelik veriyor vücuduna. Aldığın bol oksijenle doluyor ciğerlerin. Döndüğündeyse, masa başındaki hareketsizliğin, şehrin getirdiği hava kirliliği, daha yorgun ve bitkin hissettiriyor seni. 

Unutma! Ben hep buradayım ve her zaman seni bekleyeceğim.

Fotoğraf: Ersin Alok / Haluk Perk Vakfı Ersin Alok Arşivi
Öykü: Erdal Gömceli / 16.10.2023