Habib Koçak - Serra Kemmer - Sürdüm Sürüştürdüm

Habib Koçak

 

SÜRDÜM SÜRÜŞTÜRDÜM

Yine beremi taktım o gün. Süslendim, püslendim. Kırmızı rujum mutlaka olur her zaman dudaklarımda. Kahveme kuruldum, her gün saat beşte olduğu gibi. O benim evin köşesindeki kahveme.

Kimi gün kızlarla laflarız orada. Kimi gün eskilerden yavuklum gelir kırıştırırız. Bazen bir kahve içer hemen kalkarım. Bazen de sadece kahvenin kokusunu çekerim içime. Gün gelir, saatlerce oturur kalırım. Önümde bir mektup zarfı bir türlü kapatamadığım. Gazetem, dergilerim. Küçük yazıları pek göremiyorum artık, ama bozuntuya da vermiyorum. Gözlük falan taşımıyorum. Gördüklerim bana yeter. Okuyamadığım satırları da kafamdan uyduruyorum.

Kahvede oturmayı severim. Süslenip, püslenmeyi de severim. Biliyorum fotoğrafçıların, ressamların, şairlerin içi gidiyor benim gibilere. Bak, geldi yine, bir tanesi duruyor karşımda. Onu fark etmediğimi sanıyor. Hah haaa. Biliyorum beni çekiyor, hem de bana çaktırmamaya çalışıyor. Utandırmamak için adamı, telefonum çalmış gibi yapıyorum. Başlıyorum konuşmaya. Anlatıyorum da anlatıyorum. Hani görmeden okuduğum satırlar var ya, işte orada okuduklarımı anlatıyorum telefonda. Sanki karşımdaki beni can kulağıyla dinliyor. Arada durup ben de onu dinliyorum pür dikkat. Çaktırmıyorum, sanki beni değil de onları çekiyormuş gibi yapıyorum. Arkamda oturan aileyi yani. Mutlu olsunlar diye. Dünden razılar poz vermeye. Mutluluktan ağızları kulaklarında. Karı koca mutlu, oğlan da gururlu. Fotoğrafçının yüreği kıpır kıpır. Ben sadece süslenip, püslendim, sürdüm, sürüştürdüm kahveme geldim. Anlayacağınız herkes memnun halinden.

Fotoğraf : Habib Koçak
Öykü : Serra Kemmer / 10 Ağustos 2023, Moda