Filiz Küçükkurt

Ocak 2013’te birçok derdin içinde boğulmak üzereyken bir can simidi atıldı hayatıma…

Çocukluğumdan beri, bir fotoğraf makinem olsun istemiştim hep. Sonra 1981’de oğlumun doğumuyla bir makine alıp onun büyüme, gelişme aşamalarını çekmeye başlamıştım. Ama tabii bu bilinçsiz bir uğraşıydı.

Ayvalık’taki arkadaşım bana bir link attı Ocak 2013’te… Fotoğraf eğitimi veriliyordu, hem de İstanbul Maltepe’de, evimin iki sokak ötesinde. İnanın, anlatırken bile o anki heyecanımı, şaşkınlığımı tekrar yaşıyorum. Şu söze inanırım; “Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir”

Hemen kaydoldum. Sadece fotoğraf eğitiminin değil, bir sürü olağanüstü insanla da tanışmanın yolu açılmıştı. Aradan çok az bir süre geçmişti ki dernekleşme aşamasında kurucu üye olmayı isteyip istemeyeceğimi sordu sevgili Hasan Özdemir. Şaşkındım. “Ben ne katabilirim ki?” dedim. “Elinden ne gelirse” dedi. Memnuniyetle imzaladım bana uzatılan kâğıdı. Anafod Derneğimin bana kattığının yüzde biri kadar katkım olduysa ne mutlu bana.

Kurucu üyesi olmaktan, her zaman onur duyduğum derneğimin 10. Yaşını kutluyorum. Anadolu’da çeşitli illerde fotoğrafçıların ANAFOD adını nasıl saygıyla andıklarını, derneğimin 1. yılından beri yaratılarının takdirle izlendiğini görünce, çocuğunun başarılarıyla övünen ebeveyn gibi hissettim kendimi.

Evet fark yarattık, emek verdik, fikir fırtınası yaptık. Sevgili Baytekin hiç zorlamadan herkesi düşünmeye, yenilik yaratmaya teşvik eder. Türk fotoğraf dünyasında çok daha yeniliklere imza atacağına, adını altın harflerle yazdıracağına eminim.

Çok Yaşa ANAFOD...

Filiz KÜÇÜKKURT