Defne Sesin Okay |
BAĞLAMASI DUVARDA
Yanımda
bir polisle çıkıyoruz karakoldan. Kapı önünde otururken
buluyoruz anneyi. Tercüman olarak soruyorum anneye
-
Anne, senin eşin nerede?
- Eşim yok, bir oğlum var
yalnızca.
- Peki, oğlun şimdi nerede, biliyor musun?
Anne, önce yanımdaki polise bakıyor, sonra bana dönüp, hiç susmadan ve
yeminler ederek,
- Polise söyle, benim oğlum hiçbir şey
yapmadı. Dün akşam burada komşularla oturduk. Oğlum saz, çalıp
türküler söyledi diyor ve oturduğu yerden kalkıp, polise ve
bana, eliyle gel işareti yaparak içeri geçiyor. Dar bir antreden
bir odaya giriyor anne. Polis, antrede kalıp, bana bir bak işareti
yapıyor. Odaya giriyorum. Anne, duvarda asılı duran bir bağlamayı
göstererek,
- İşte diyor, oğlumun sazı. Yeminler
ediyor ve yalvarıyor, ne olur oğlumu sınır dışı etmesinler.
Benim ondan başka kimsem yok.
Antrede bekleyen polis
bana,
- Ne var odada, ne gösteriyor sana? Ben arabaya
geçiyorum, söyle de gelsin, gecikmeden gidelim de teşhis etsin
oğlunu diyor ve çıkıyor evden.
Gözlerim
duvarda asılı duran bağlamada, kalıyorum öyle odanın
ortasında.
Yalnız, çaresiz, suçlu ve suskun.
Fotoğraf
: Defne Sesin Okay
Öykü : Hüseyin Kekiç - 10.08.2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka konuyla ilgili olmasına özen gösteriniz.
2. İsim ve Soy ismi yazmayı unutmayınız.
3. Konuyla ilgili olmayan sorularınız için lütfen iletişim formunu kullanınız.
© Onanafod Blogunda yayınlanan tüm fotoğraf ve yazıların telif hakları, Onanafod blogu sanal yayını, tanıtımı, kitapları dışında fotoğrafçıya ve yazara aittir.