Ali Balkı |
BEN
Varlığımı sorgularken, çıktığım zirve, sanki bana bulutlara çıkmamı öğütler gibiydi. Dayanılmaz hafiflikteki tül, kanatlarımın yetersiz olacağını fısıldıyordu benliğime. Oysaki ben, her şeyi bildiğimi sandım hep. Tül, sakın bensiz hareket etme, bana çok mecbursun unutma diye fısıldıyordu. Beni bekleyen bulut ise, “Varoluşuna dair asıl ipuçları benim bedenimdeki su zerrelerinde” der gibiydi. Kararsızlığım mavi derinliklerin girdabında çığlık çığlığa koşuşturmaya başladı. Oysaki ben hepsiydim.
Fotoğraf
: Ali Balkı
Deneme : Ayşe Sönmez
Sevgili Ayşe Sönmez, kalbine eline sağlık. Ne güzel yazmışsın. Teşekkürler. Sevgiyle
YanıtlaSilDeğerli Ayşe Sönmez elinize , kalbinize sağlık. Çok güzel bir yazı olmuş. Teşekkürler. Sizde ve okurlarımızda bir esenlik uyandırabildiysek ne mutlu bize. ANAFOD 'a nice uzun ve verimli yıllar dilerim. Tüm üyelerimizi sevgi ile kucaklıyorum.
YanıtlaSil