 |
| Sami Uçan |
ESKİCİ
Ailesinin geçimine yardımcı olmak için sokak sokak dolaşıp, eskicilik yapıyordu Ahmet. En çok hoşlandığı şeylerden birisi, günün sonunda sırdaşı, can dostu Selim ile beraber geçirdikleri vakitti. Günün yorgunluğunu beraber atıyor, hayallerini, sırlarını paylaşıyorlardı. Ahmet bir gün, “Şartlar elvermiş olsaydı ne olmak isterdin Selim?” diye sorduğunda, Selim ona “Şair olmak isterdim.” demişti. Selim, bazen yazdığı şiirleri Ahmet’le paylaşır, şiir hakkındaki düşüncelerini sorardı.
Yağmurlu bir günün sabahı, Ahmet yine yollara düşmüş, sokaklarda ciğeri parçalanırcasına “Eskici!” diye bağırmaya başlamıştı. Biraz ileride yolun kenarındaki kalabalığa doğru ilerledi. Kalabalığa yaklaştığında herkes kazayla ilgili yorum yapıyor, üzüntüsünü dile getiriyordu. Meraklı bakışlarla olay yerine doğru baktığında, ilk olarak devrilmiş eskici arabasını, sonra yerde kanlar içinde yatan can dostu Selim’i gördü. Koşarak yanına gitti. Onun cansız bedenine sarıldığında, gözyaşları akan yağmura karıştı. Dudaklarından Selim’in ona okuduğu şiir mısraları dökülmeye başladı.
Bir
gün ölürsem ESKİCİ yazsınlar mezar taşıma
Gurbet
ellerde onurumla yaşadım tek başıma
Haram
lokma karıştırmadım ekmeğime aşıma
Arkamdan
iyilikle ansınlar adımı, bu yeter bana.
Fotoğraf:
Sami Uçan
Öykü:
Erdal Gömceli / 04.09.2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka konuyla ilgili olmasına özen gösteriniz.
2. İsim ve Soy ismi yazmayı unutmayınız.
3. Konuyla ilgili olmayan sorularınız için lütfen iletişim formunu kullanınız.
© Onanafod Blogunda yayınlanan tüm fotoğraf ve yazıların telif hakları, Onanafod blogu sanal yayını, tanıtımı, kitapları dışında fotoğrafçıya ve yazara aittir.