Hürriyet Akın - Baytekin Kara - Satmıyorum

Hürriyet Akın

 

SATMIYORUM

Hatırlamıyordu bile, ne zaman, nasıl. Kendini bildi bileli kuşları vardı ve adı kuşbaza çıkmıştı bir kez.

Kuş mezatında rastladım ona, kuşları ellerinde sıraya girmiş, sırasının gelmesini bekliyordu. Yüzlerce kuşbaz kuyruktaydı, o da aralarında. Kuşbazların çeşit çeşit kuşları kafeslerinde ya da ellerinde.

Yüksekçe bir yerde mezatı yöneten birileri vardı. Çevresinde düzensiz yerleştirilmiş sandalyelerde, okul sıralarında ve taburelerde alıcılar, kuşbazlar, ilgilenenler, meraklılar, fotoğrafçılar, günün nafakasının peşinde seyyar satıcılar, göz alıcı bir temaşa.

Sırası gelen, mezatta satış yapabilen, üç beş Allah ne verdiyse avuçlarında, kimileri memnun, kimileri çaresiz, geride bıraktıklarının hüznü suratlarında, ortalıktan kayboluveriyordu hemen.

Satış sırasındaki bir kişinin sırası yaklaştıkça, sırasını arkasındakine vererek sürekli geri geri geçmesi, arkasındakilerle sürekli yer değiştirmesi dikkatimi çekti.

Bir, iki, üç...

Defalarca mezat sırası geldi, defalarca sırasını arkasındakilere verdi. İki güvercin avuçlarında, elleri kıçında. Yüzü endişeli, kararsız, ne yapacağını bilmez hali hemen seziliyor.

Saatlerce seyrettim, mezat akşamüzeri bitti. Bizimki mezata katılmamıştı, neredeyse gün boyu sırada beklemiş, sırası geldiğinde her defasında gerilere geçmiş, günü tamamlamıştı.

Mezat bitti. Yüzündeki endişeli, kararsız, ne yapacağını bilmez hal gitmiş yerine mutlu, kararlı, istediğini yapabilmenin sevinciyle aydınlanmış ışıl ışıl ışıldayan gözleri gelmişti.

Satmamıştı işte. Bu mezatta da satmamıştı. Alaca'yı ve Lapacı'yı. Bir hafta daha, bir hafta daha. Sonrası Allah kerim.

Mutluluğu her halinden belli oluyordu.

Duymuştum. “Kuşbaza kız verilmez” sözünü.

Sevgileri kuşlaradır ve sevgilerini paylaşmayı bilmezler diyedir.

Fotoğraf : Hürriyet Akın
Öykü : Baytekin Kara